ฟ้าจรดทราย
ผลจากการศึกษางานเรื่อง "พระพุทธรูปแห่งบามิยัน" ทำให้หวนนึกถึงบรรยากาศที่เป็นทะเลทราย หากถามคุณผู้หญิง ร่วมสมัยคงมีไม่น้อยที่รู้จักและเคยอ่านนวนิยายเลื่องชื่อ "ฟ้าจรดทราย" ฟ้าจรดทรายเป็นงานเขียนของโสภาค สุวรรณ เป็นเรื่องราวความรักของ มิเชล เดอลาโรนี และพันเอกชารีฟ มิเชลเป็นหญิงสาวลูกครึ่งฝรั่งเศสกับประเทศในตะวันออกไกล (เดาเอาว่าน่าจะเป็นประเทศไทย) เป็นกำพร้ามาตั้งแต่เด็ก เนื่องจากญาติฝ่ายพ่อไม่ยอมรับเพราะแม่เธอเป็นคนเอเชีย เธอจึงถูกเลี้ยงดูในสำนักแม่ชี แต่แล้วโชคชะตาก็ทำให้เธอต้องเดินทางไปยังตะวันออกกลาง เข้าสู่วังวน ผจญกับสงครามแย่งชิงอำนาจ พบกับความรักทีแม้แต่พรมแดนและศาสนา ก็ไม่อาจขวางกั้น การผจญภัยในทะเลทรายอันเวิ้งว้าง ศัตรูและมิตรภาพแห่งทุ่งทะเลทราย นวนิยายเรื่องนี้ภาพของตัวละครชัดเจนมาก ๆ เมื่อได้อ่านแล้วนางเอกลูกครึ่ง งามหยดย้อย เก่งอย่างหาตัวจับยาก เฉลียวฉลาดกว่าใคร สุขุมนุ่มลึก เรียกว่าเป็นคุณสมบัติที่ผู้ชายทุกคนบนโลกใบนี้ล้วนใฝ่หา ส่วนพระเอกก็หล่อซะเว่อร์ คนอะไรมันจะเท่ได้ขนาดนั้น เก่งการต่อสู้ เรียนทั้งด้านทหารและเป็นหมอด้วย เหนือสิ่งอื่
